Σε χρώμα βυσινί..

Παρασκευή 16 Μαΐου 2014

Ψυχή μου,

ακόμα κι αν νεκρή συρθώ στον Άδη απόψε,

εσύ, θα με αναστήσεις και πάλι.

Τα φιλιά , τα αγγίσματα θα νιώσω,

να καλούν την ευτυχία σε αγρυπνία ιερή

Κι ανάσα απ΄ τα χείλη σου καυτή θα πιω να ξεδιψάσω.

Με χρώμα από τα βύσσινα

που έκλεψα χθες βράδυ,

τη θάλασσα θα ντύσω

Κι όρκο θα κάνω στο νεαρό δαιμόνιο που έρωτα το λένε

κάθε δείλι να με καρφώνει με τα βέλη του,

κάθε χάραμα να με ανασταίνει η αγκαλιά σου.

Να γείρω πλάι σου

φεγγάρι ολόγιομο τη μέρα,

ήλιος να ανιχνεύω τη νύχτα τα σκοτάδια σου.

Πόθος να γίνω,

να αρμενίζω στη βυσσινί σου θάλασσα.

Μια σταγόνα δάκρυ

στα μάτια σου θα αφήσω,

τα όνειρα που κάνουμε, πιο καθαρά να βλέπουν..

τάμα είναι, στον Νικόλα..

L.N.E

Ανείπωτα - Ποίηση