Πρωινό
και πάλι τα μάτια μου ανοίγω
έδωσε ο Θεός και μία ακόμη ημέρα ξημερώθηκα
Θερμοκρασία ανεκτή,
με μια ζακετούλα στους ώμους
λέω να κάνω την εκδρομή στα μέρη που αγαπώ
να συναντηθώ με τα νιάτα μου,
να αναπολήσω όσα όνειρα έζησαν
Κοιτώ το ρολόι για να μετρήσω
πόσο χρόνο παίρνει η ζωή μου
ώρα 9:55
μουσική εύθυμη ακούγεται
κι εγώ συμπληρώνω τις νότες
με ψίθυρους μελωδικούς
Επιστρέφουν στιγμές που τα βιβλία τα χρησιμοποιούσα
ως μέσο μεταφοράς στα ταξίδια μου
στίγματα που τη ζωή μου σφράγισαν
στίγματα που συνυπέγραψα,
τόσο οικεία μου
Μπορώ να ομολογήσω τώρα
πως η ζωή ήταν γενναιόδωρη μαζί μου
παρ΄ όλες τις ανηφοριές,
βρέθηκα σε σταθμούς που το τοπίο με γοήτευε
και οι άνθρωποι φιλόξενα μου φέρθηκαν
Απολαμβάνω τα χρώματα της άνοιξης
τ΄ αρώματα των λουλουδιών,
τη γεύση της θάλασσας στα χείλη μου
κάθε που η ανάμνηση του έρωτα με κυριεύει
Σύντροφος ακριβός η πένα μου
που αν και σταθερά ένοχη τη βρίσκω
για τη μπλε της μελάνη,
έχει τον τρόπο να ζωγραφίζει
ανάγλυφα κι έγχρωμα θέματα
Ακόμα και τώρα επιθυμώ
το αναπάντεχο δώρημα του καλλιτέχνη
ένα σκίτσο, μια προσωπογραφία μου
να έρθει λέει ο ταχυδρόμος
και να μου φέρει μήνυμα από σένα
πως κάποτε με είδες, με αναγνώρισες
πως με κράτησες μέσα στο νου σου σαν οπτασία,
πως με νοστάλγησες, πως με αγάπησες
να δω θα ήθελα τις γραμμές που χάραξες στο χαρτί
για να με σχηματίσεις,
να νιώσω την ανάγκη σου
να γεμίζει της απουσίας σου το κενό
από τη δική μου παρουσία
Επιθυμώ, ναι
και αυτό είναι η αιτία
που προκαλεί τα εντός μου κύτταρα
να μάχονται για την επόμενη ανάσα
αποζητώ την τρέλα, την ανατροπή
το δέρμα της ψυχής νωπό,
τα μάτια λάμπουν
Η ανάμνηση μένει πίσω
το ρολόι μου δείχνει 10:18
συνεχίζω να κοιτώ μπροστά,
συνεχίζω να ονειρεύομαι σε πείσμα του χρόνου
πως θα σε απαθανατίσω..
αφιερωμένο στη Ρένα
L.N.E
Read more: http://angels.pblogs.gr/tags/afieromena-gr.html#ixzz31srtWGKv
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου