δεν ήταν με ροδοπέταλα στρωμένο
ανάκατο το βρήκα
γεμάτο παπαρούνες
κι ο μόχθος ποτάμι γίνηκε
έως ότου να βάλω τις γωνιές
στην εσοχή του πέλματος
κι έπειτα να το διαβώ
χωρίς την αφή σου οδηγό
Η επανάληψη της υγρασίας,
ο συνωστισμός μεθυσμένων συντρόφων
κι ο αγώνας που σου υποσχέθηκα,
αντάμωναν συχνά
Πάντα μου έλεγες για τη μετα-μόρφωση
για την επιθυμία των θνητών φτερά να βγάλουν
ν΄ απογειωθούν, να σπάσουν τη ρίζα
που τους κρατά αιχμάλωτους
Μετά από ώρες ιδιαίτερης εκμάθησης,
μετά από μετοίκηση σε περιβάλλον εκτός θερμοκηπίου
η απορία έπαψε
Στα μέσα του πελάγους οι σειρήνες σώπασαν
μια πεταλούδα ανυψώθηκε
αθόρυβα κι αυτή
ήρθε και στάθηκε στην υγρή μου κόμη
Η αίσθηση του να είσαι εδώ, πλάι μου πάντα
να με διδάσκεις, να με φροντίζεις, να με αγαπάς
έγινε συμπαγής με το δέρμα μου, η πέτρα ράγισε
και η ανάσα μου μεταλλάχθηκε
Επιβιώνω ασφαλής πια καθώς γνωρίζω
πως από το κύμα παίρνω ώθηση
να φτάσω στον προορισμό μου
Συνεχίζω το ταξίδι που λέγαμε
για να βρεθώ άνοιξη
στο νησί των Φαιάκων
να σκορπίσω τη γύρη
και να κολυμπήσω από εκεί στο μύθο,
που νόστο τον είπαν
όσοι σε γνώρισαν..
Υπόσχεση
στην
L.N.E
Read more: http://angels.pblogs.gr/tags/afieromena-gr.html#ixzz31srRo65U
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου